علم و دامپروری

تخصصی دام- دامپزشکی ،طیور و آبزیان و بیماریها ( لطفاْ در رابطه با این وبلاگ با نظراتتون ما رو در نشر علم همراهی کنید.)

علم و دامپروری

تخصصی دام- دامپزشکی ،طیور و آبزیان و بیماریها ( لطفاْ در رابطه با این وبلاگ با نظراتتون ما رو در نشر علم همراهی کنید.)

21 نکته ضروری در پروار بندی گوسفند و گاو

  

ا- دام باید از مراکز معتبر تهیه شود.

2- قبل از هرگونه اقدام به منظور پروار بندی باید سلامت دام توسط دامپزشک مورد تایید قرار گیرد.

3- جهت پروار بندی لازم است قرص یا شربت ضد انگل برای پاکسازی انگلهای درونی دام  به مدت یک هفته تجویز شود. 

4- محوطه گوسفند داری یا گاوداری ضد عفونی شود .

5- آب مصرفی دام قبلا نمونه برداری شده و به آزمایشگاه معتبر ارسال شود تا املاح آن مشخص شود .

6- خوراک مورد نیاز تا آخر دوره پروار بندی باید تهیه و قبل از آن با یک متخصص تغذیه هماهنگی های لازم صورت پذیرد.

7- برای این منظور باید کارگر ماهر و  ورزیده  و آموزش دیده در نظر گرفته شود.

8- واکسنهای مورد نیاز دام باید قبلا تهیه و توسط دامپزشک تزریق شود.

9- با توجه به اینکه تغذیه دام 60 الی 70 درصد هزینه را شامل میشود در خرید اقلام غذایی بهترین و ارزانترین باید انتخاب شود.

10- علوفه و کنسانتره به همراه مکملهای معدنی و ویتامینها به همراه نمک و سایر مکملها باید در بالانس نمودن جیره در دسترس باشد.

11- در سیستم پرواری  در ایران  شرائط 50 به 50 اعمال می شود یعنی 50 درصد علوفه و 50 درصد کنسانتره که این نسبت در حال حاضر برای پروار مناسب نبوده و باید این نسبت به سود کنسانتره تغییر یابد . در کشور ترکیه این نسبت تا 30 به 70 هم مشاهده شده است یعنی 30 درصد علوفه و 70 درصد کنسانتره . ولی بخاطر افزایش قیمت نهاده های کشاورزی  و محدودیتهایی نظیر آن توصیه می شود نسبت 40 به 60 درصد یعنی 40 درصد علوفه و 60 درصد کنسانتره رعایت شود.

12- عمده غذاهای گاو و گوسفند به دو دسته علوفه و کنسانتره تقسیم می شود . در قسمت علوفه ( یونجه – تفاله تر و یا خشک چغندر – کاه- شبدر-چاودار- تیموتی- برموداگراس – و جوی دوسر یا یولاف ) و در بخش کنسانتره ( کنسانتره کارخانجات خوراک دام- جو- سبوس- گندم- ضایات نان-ملاس- دانه ذرت- کنجاله سویا- ذرت علوفه ای – مواد سیلویی ) 

 3- تهیه جیره بر اساس وزن زنده دام می باشد.

14- کوتاهترین فرمول محاسبه ضریب 3 درصد وزن زنده دام می باشد. بعنوان مثال اگر گوسفندی 50 کیلو گرم وزن داشته باشد میتوان از طریق فرمول فوق  محاسبات را انجام داد :

 50 کیلو گرم  وزن زنده گوسفند × 3 درصد وزن زنده = میزان احتیاج روزانه به ماده خشک 5/1 کیلو DM

۱۵ – این فرمول در مور پروار گاو نیز صدق می کند ولی برای گاو شیری باید محاسبات دیگری انجام داد که از حوصله این بحث خارج است.

16- از 1500 گرم فوق 60 درصد کنسانتره و 40 درصد باید علوفه باشد.

17- محدودیتها باید اعمال شود بعنوان مثال در استفاده از اوره باید 1 درصد جبره مصرف شود.

18-   غذا باید در 3 نوبت تجویز شود صبح ساعت 6 – ظهر ساعت 1 الی 2 و شب ساعت 7-8

19 – جیره باید به آرامی و در عرض 10 روز  بطور کامل تغذیه شود .

20-  از مجموع جیره بالانس شده فوق روزانه 250 تا 300 گرم افزایش وزن خواهیم داشت که در ماه  افزایش وزنی حدود 8-10 کیلو خواهد بود. 

1- آب کافی و تمیز به همراه نمک که بهتر است بصورت سنگ نمک در آخور مصرف شود به همراه مواد معدنی و ویتامینه و دی کلسیم فسفات به میزان 1 درصد جیره حتما در پروار بندی مورد استفاده قرار گیرد .

 

برگرفته از: 

http://eadam.blogfa.com

پروار بندی گوسفند

                                         

 

پرواربندی یکی از روشهای مهم در بالابردن تولیدات گوشت قرمز بدون افزایش تعداد دام می باشد . در کشور سالیانه حدود 30 درصد از جمعیت دامی گوسفند شامل بره های نر ، گوسفندهای نازا و پیر کشتار می گردند و قسمت اعظم تولیدات پروتئینی کشور را تامین می کنند اگر عملیات پرواربندی به روش صحیح صورت پذیرد ، از وارد کردن گوشت قرمز به کشور بی نیاز خواهیم شد .

پرواربندی چیست ؟

پرواربندی عبارتست از چاق کردن دام و ازدیاد گوشت آن با استفاده از غذای مناسب و با رعایت مسایل بهداشتی .

مهمترین محاسن پرواربندی :

1- افزایش تولید گوشت قرمز و کاهش میزان واردات آن

2- اشتغال زایی و فعال شدن نیروهای غیر فعال و بیکار در روستاها

3- جلوگیری از فشار بر مراتع طبیعی و احیای آنها

4- ایجاد تعاونی و ارایه تسهیلات و امکانات به پرواربندان

5- آشنایی دامداران با مواد کنسانتره دامی و پی بردن به رزش غذایی آن ها

6- جلوگیری از کشتار بی رویه دامهای قابل پروار و بهره گیری از پتانسیل ژنتیکی آنها در سط کشور

عوامل اساسی در یک پرواربندی موفق :

برای انجام عملیات پرواربندی موفق نیاز به یک سری عوامل اساسی می باشد که در زیر به برخی از آنها اشاره شده است :

1- شناختن نژاد های مختلف گوسفندان به همراه مشخصات آنها

2- ایجاد جایگاه مناسب جهت پرواربندی

3- خرید دام مناسب جهت پرواربندی

4- تهیه علوفه مورد نیاز دام ها در طول دوره پرواربندی

5- قرنطینه و انجام امور بهداشتی بر روی دامهای خریداری شده قبل از پرواربندی

6- بکارگیری روشهای مناسب پرواربندی

7- رعایت اصول صحیح تغذیه در طول دوره پرواربندی

8- انجام توصیه های لازم

جایگاه مناسب جهت پراربندی :

هر چند گوسفند از نظر جا کم توقع است و به تاسیسات گرانی نیاز ندارد و در صورت داشتن تغذیه مناسب در برابر نا ملایمات جوی مقاوم و بردبار است ، ولی باید در احداث ساختمان نگهداری گوسفندان پرواری نکات فنی و بهداشتی را رعایت نمود . به طور کلی باید شرایط زمین ، درجه حرارت ، رطوبت و وضعیت آب منطقه بررسی شود ، چرا که گوسفندان از کوران باد و رطوبت زیاد رنج می برند .

در احداث جایگاه دام می بایست نیز رعایت گردد :

1- زمینی که برای احداث جایگاه دام انتخاب می شود ، از زمینهای اطراف بلندتر یا حداقل هم سطح باشد تا از ورود آب های جاری به محل دامها جلوگیری گردد .

2- جایگاه در مسیر وزش بادهای فصلی قرار نداشته باد و در غیر این صورت از باد شکن استفاده نمود .

3- جایگاه باید طوری ساخته شود که نور خورشید به مقدار زیاد در آن بتابد ، چون نور خورشید با داشتن اشعه ماورای بنفش موجب ضدعفونی شدن جایگاه و همچنین ایجاد ویتامین دی می گردد .

دیوار ، سقف و کف جایگاه باید از مصالحی مانند سنگ و آجر و سیمان ساخته شود تا امکان زندگی حشرات ، میکروبها و قارچ ها کمتر شود و ضدعفونی جایگاه هم به راحتی صورت گیرد . کف جایگاه باید محکم و با دوام و غیر قابل نفوذ باشد ، همچنین لغزنده نباشد و از شیب ملایم در حدود یک درصد برخوردار باشد تا آب و ادرار زیر پاهای دام ها جمع نشود زیرا گوسفند در برابر رطوبت حساس است .

مقدار رطوبت حداکثر 50 تا 75 درصد و فضای لازم برای هر بره پرواری به طور متوسط یک متر مربع است زیرا فضای بیشتر از این حد به بره ها فرصت حرکت بیشتری می دهد که در نتیجه میزان اتلاف انرژی افزایش می یابد . مصالحی که برای سقف مورد استفاده قرار می گیرند معمولاٌ در جایگاه بسته ، تیرآهن و آجر و در جایگاه نیمه باز ایرانیت و ورقه های فلزی می باشند . باید سعی نمود از ایجاد سقفهای هادی حرارت مانند حلبی و آهن سفید خودداری کرد چرا که این گونه سقفها گرما و سرما را به شدت منتقل می کنند ، اگر از ایرانیت برای سقف استفاده شود برای جلوگیری از ورود گرما به داخل جایگاه ، لازمست سقف با یک لایه کاهگل پوشانیده شود .

- ارتفاع جایگاه باید بین 8/2 الی 3 متر باشد .

- در جلو آغل باید بهاربند یا حیاط آغل وجود داشته باشد و مساحت آن دو برابر فضای مسقف در نظر گرفته شود .

- درب آغل باید نسبتاٌ وسیع و تقریباٌ به عرض 3/2 متر باشد . تا عبور گوسفندان به راحتی صورت پذیرد .

- خوراک خوری دام ممکن است به شکل ثابت یا متحرک و یا به صورت یک طرفه یا دو طرفه باشد که در نوع ثابت باید به وسیله مصالح ساختمانی در داخل جایگاه و کنار دیواره های اصلی یا میانی آغل ساخته شود .

- کف آخورها باید به صورت گرده ماهی ساخته شود تا مواد غذایی در کناره های آخور نمانده ، فاسد و کپک زده نشود و موجبات مسمومیت دامها فراهم نگردد .

- مکان غذا خوری گوسفند به دو شکل مدرن و سنتی ساخته می شود . در شکل مدرن باید محل غذا خوری بر دو نوع و شامل علف خور ( معلف ) و آخور باشد و علف ، کاه ، یونجه و خوراکهای پر حجم را در معلف و کنجاله و آرد جو و سایر مواد کنسانتره یا غذاهای فشرده شده ( پلت شده ) در آخور قرار داده شوند .

- ارتفاع دیوار جلو آخورها باید از سطح زمین 30تا 40 سانتی متر و ارتفاع دیوار عقب 1 تا 5/1 متر باشد تا حیوان هنگام تغذیه مواد خوراکی را با پوزه به بیرون آخور نریزد .

- پهنای لبه آبخورهای یکطرفه نباید نباید از 20 سانتی متر تجاوز کن ، چرا که گوسفندان به راحتی نمی توانند عمل تغذیه را انجام دهند .

- آخورها را باید درپایین و علف خورها را به صورت نرده ای در بالای آخورها احداث کرد .

- در بعضی از واحد های پرواربندی انواع آخورها و علف خورها را متحرک می سازند تا هر وقت بخواهند گوسفندان را در فضای باز و بهاربند علوفه بدهند .

- باید بالای آبخورها یک میله سرتاسری نصب گردد تا گوسفندان وارد آخور نشوند و با ادرار خود مواد خوراکی را آلوده نسازند .

- آخورهای متحرک را می توان با چوب یا فلز و حتی با لاستیک ماشین درست کرد .

- ابعاد لازم برای هر راس گوسفند 30*30 سانتی متر یا 40*40 سانتی متر است.

- برای گوسفندان باید حتماٌ آبشخور احداث نمود . چرا که لازم است در طول 24 ساعت        ( شبانه روز ) آب در اختیار گوسفندان باشد . در دسترس بودن همیشگی آب برای دام ها موجب هضم و جذب بهتر مواد غذایی در دستگاه گوارش می شود و گوسفندان کمتر به سوء هاضمه مبتلا شده ، سلامت آنها به خطر نمی افتد . معمولاٌ برای هر 15 راس گوسفند باید 45 سانتی متر آبشخور در نظر گرفت . 

منبع:

http://animalbreeding.blogfa.com/

روشهای پرواربندی گاو و گوساله

در

در پروار بندی به منظور تولید گوشت گاوعوامل مختلفی موثرند که مهمترین آنها عبارتند از:

۱ـ نوع گاو ـــ گاو های گوشتی ،گاوهای شیری حذفی و گاوهای دوکاره.

۲ـ سن کشتارـــ رشد و نمو گاو و گوساله به مقدار زیادی بستگی به کیفیت ومیزان تغذیه دارد .دامها بر حسب نژاد ،نحوه پرورش و مرحله تولید در سنین مختلفی بشرح زیر پروار شده و به بازار فرستاده می شوند.

الف ــ سن ۳ تا ۵ ماهگی برای گوساله های شیری ( شیر خوار)

ب ــ سن ۸ تا ۱۲ ماهگی برای گوساله های نر جوانی که بلا فاصله بعد از شیر گرفتن پروار می شوند.

ج ــ سن ۲۴ تا ۳۰ ماهگی برای گوساله هایی که ابتدا خوب تغذیه شده اند و در زمستان از کیفیت تغذیه آنها کاسته شده است.

َد ــ سن ۳ تا ۴ سالگی برای گاوهایی که در مراتع تغذیه می شود.

ه ــ دامهای خذفی که به وسیله ماده گاوهای جوانتر جانشین می شوند.

۳ ــ نقش دامپرور ـــ با توجه به مساءل فنی در امر پرواربندی و برای گرفتن نتیجه بهتر باید افرادی که به اینکار اشتغال دارند دارای تخصص یا اطلاعات و تجربه کافی باشند.

 

۱ــ پرواربندی گوساله های شیر خوار

گوساله های جوانی هستند که درسنین ۳ تا ۵ ماهگی به وزن ۲۵۰ ــ ۱۲۰ کیلو گرمی می رسندو لاشه ای به وزن ۷۵ تا ۱۵۰ کیلو گرم تولید می کنند. این گوساله ها فقط با شیر طبیعی یا شیر جانشین شونده تغذیه شده و هدف از این روش عبارت است از:

الف ــ از تغییر شکل و تغییر فعالیت دستگاه گوارش دام شیر خوار و تبدیل آن به دستگاهگوارش دام بالغ جلو گیری شود.در نتیجه این امر از افزایش وزن دستگاه گوارش جلو گیری شده و لاشه ای با راندمان وزن بیشتر (۶۵ ـ ۶۰ درصد بازدهی گوشت) به دست می آید.

ب ــ کم بودن آهن شیر باعث تولید گوشت سفید و نیزچربی زیادآن ( شیر) باعث افزایش چربی بین عضلانی می شود که گوشت را لذیذ می کند.

پرواربندی این گوساله به دو روش صورت می گیرد.گروهی گوساله های نوزاد را تا مدتی با شیر طبیعی و سپس شیر جانشین شونده را به تدریج جایگزین آن می کنند گروهی دیگر از ابتداگوساله ها با شیر جانشین شونده تغذیه می کنند. برای سهولت کار بهتر است از گوساله های هم سن در سالن های مخصوص پرورش استفاده کنند این گوساله ها ممکن است از نژادهای مختلف بوده ولی بیشتر آنها را گوساله های نر نژاد شیری تشکیل می دهند. متاسفانه در بعضی از دامداری ها پرورش آین قبیل گوساله در شریط بهداشتی صورت نگرفته که در این حالت دامدار ناچار به استفاده غیر اصولی از انتخاب آنتی بیوتیک ها بوده و همچنین در پاره ای از موارد در امر رشد از هورمون های رشد(آنابولیزان ها)استفاده می کنندکه این امر سبب تجمع این مواددر گوشت حیوان شده که احتمالا" خطراتی برای مصرف کننده در برخواهد داشت. 

۲ـــ پرواربندی گوساله های نر جوان در جایگاه 

این دسته شامل گوساله های نر جوان پیشرس بوده و مشخصات آنها بشرح خلاصه می شوند:

الف ــ بیشتر این دامها را گوساله های نر جوان تشکیل داده و بندرت در بین آنها گوساله ما دیده می شود.

ب ــ به علت تغذیه مواد مواد متراکم از رشد بسیار سریع و فراوان بر خوردارهستند.

ج ــ خیلی زود ( حدودا" بین ۹ تا ۱۸ ماهگی به طور متوسط یک سالگی ) آماده کشتار می شوند. در سن کشتار وزن گوساله ۳۰۰ الی ۴۵۰ کیلوگرم می باشند.

 

۳ـــ پرواربندی گاو در مرتع و جایگاه

 در این روش پرواربندی گوساله های جوان و تلیسه ها در سن ۲ تا ۳ سالگی روانه کشتارگاه می شوند. روش کار بدین صورت یوده است که گوساله ها ار بدو تولد مستیقا" از پستان مادر شیر خورده و تمام شیر مادر صرف تغذیه نوزاد می گردد. در شروع فصل زمستان گوساله در جایگاه از تغذیه بهتری بر خوردار شده و به اضافی وزنی حدود ۴۰۰ ـ ۳۰۰ گرم در روز می رسد. در بهار دوم با چرادر مراتع به اضافی وزنی حدود ۷۰۰ـ ۶۰۰ گرم در روز می رسد. با شروع دومین پاییز در سن ۱۶ تا ۱۸ ماهگی روانه کشتارگاه می شود. ولی تعدادی از دامپروان با اجرای یک برنامه تغذیه فشرده در دومین زمستان دامهای لاغر را پروار نموده ودر سن ۳۰ـ ۲۴ ماهگی به وزن زنده ۷۰۰ تا ۶۰۰ کیلو گرم روانه کشتارگاه می کنند.