شرایط تاسیس مراکز تولید و انجماد اسپرم

          تأسیس مراکزتولیدوانجماداسپرم

         ضوابط صدورپروانه احداث وبهره برداری مراکزتولیدو انجماداسپرم

            1-شرایط متقاضی:

الف-فقط تعاونیهاواتحادیه های گاوداران می توانند متقاضی باشند.

ب-متقاضیان بایدحداقل 50هزارراس مادینه گاو،تحت پوشش داشته باشند.

2-ظرفیت:

حداقل ظرفیت واحدها10راس گاونردرحال تولیداست وبه ازای هرراس افزایش ظرفیت باید50هزارراس به مادینه های تحت پوشش بند(ب)ردیف1اضافه شود.

3-پرسنل فنی موردنیاز:

الف-حداقل یک نفرکارشناس دامپزشکی(متخصص درتولید مثل)

ب-یک نفرکارشناس ارشددامپروری.

ج-یک نفرکارشناس دامپروری برای آزمایشگاه تولیداسپرم.

د-تکنسین آزمایشگاه(فوق دیپلم دامپروری یادامپزشکی)

ه-سایرپرسنل به اندازه کفایت.

4-شرایط فنی طرح:

الف-فاصله از واحدهای دامپروری ومراکز فرآوری محصولات ونهاده های دامی به شعاع حداقل 20هزارمترباشد.

ب-فاصله ازمحل مسکونی روستائی وشهرکهاتا100خانوار،20هزارمتروازروستاهای بزرگ وشهرهاحداقل 20هزارمترخارج ازطرح جامع توسعه آنهاباشد.

ج-مراکزتولیداسپرم،ازنظرموقعیت جغرافیائی بایددارای شرایط مناسب باشند(عدم استقراردرمسیرهای پرتردد،بادهای تند، رودخانه هاوآبهای جاری دایمی وفصلی،مسیرکوچ عشایروغیره)

د-امکان تهیه وتامین آب آشامیدنی سالم را،طبق ضوابط بهداشتی،داراباشد.

ه-دارابودن آب زراعی و زمین کافی جهت کشت وتامین علوفه موردنیاز.

5-تاسیسات وتجهیزات موردنیاز:

باتوجه به اینکه دریک ایستگاه 10راس گاونرمولد،جمعیت گله حدودا"به 50راس می رسد،لذاتاسیسات موردنیازبرای هرراس به شرح ذیل است:

الف-برای هرراس،یک جایگاه انفرادی بازیربنای 34مترمربع،شامل:10مترمربع فضای مسقف و24مترمربع فضای غیرمسقف موردنیازاست وچون به ازای هرراس گاونر،دوراس گاونردرحال انتظاروپشتیبان وجوددارد،بنابراین،درمجموع 30جایگاه انفرادی بامشخصات فوق موردنیازاست.

ب-جایگاه انفرادی بازیربنای 17مترمربع،شامل فضای مسقف5مترمربع وفضای غیرمسقف 12مترمربع(جمعا"20جایگاه برای یک ایستگاه باظرفیت 10راسی گاومولد).

توضیح:

تاسیسات مذکوردربندالف وب،به ازای هرراس می باشد.جایگاه بندب،به عنوان قرنطینه وجایگاه رشد گوساله استفاده می شود وبه همین لحاظ،جایگاههای مذکوردربندب،به عنوان واحدقرنطینه،بایدحداقل 500مترازمحل استقرارگاوهای درحال تولید فاصله داشته باشد.

ج-آزمایشگاه ومحل جمع آوری اسپرم منطبق بااصول بهداشتی.

د-سایرتاسیسات وامکانات موردنیازبرحسب ظرفیت (مانندساختمان اداری،موتورخانه،انبارو...)

ه-تجهیزات استانداردآزمایشگاه اسپرم منجمد(دستگاه مولدازت مایع،میکروسکوپ،فتومتر،دستگاههای استریلیزاسیون، دستگاههای پرکننده پایت اسپرم،دستگاه انجماد ومخازن ذخیره اسپرم وغیره)

تبصره:وجودواحدبرق اضطراری ضروری است.

6-شرایط بهداشتی وفنی گاوهای نرمولدمراکزتولیداسپرم:

الف-گاوهای نراین مراکز،بایدازگله های تحت پوشش عملیات رسمی ثبت مشخصات ورکوردگیری کشوروبانظارت مراکز اصلاح نژاددام کشورتامین شوند.

ب-گاوهای نرمزبور،بایدازگله های دارای ضوابط بهداشتی سازمان دامپزشکی کشور،جهت تامین گوساله نربرای مراکزتولید اسپرم باشند.

ج-تولیدوتوضیع اسپرم بایدبرابرضوابط بهداشتی سازمان دامپزشکی کشورباشد.

7-کلیه درخواستهاجهت اخذپروانه اسیس واحداث ایستگاه تولیداسپرم،بایدبه تائیدکمیسیون صدورپروانه برسد.

در مورد نژادهای گاو گوشتی که مشهور نیستند بدانیم

بلان بلوبژ:

در کشورهای بلؤیک و فرانسه وجود دارد و جزٕء نزادهای بومی و مقاوم این کشورهاست و خاصیت ماهیچه مضاعف در این نژادها دیده میشود . رنگ بدن اغلب سفید یکدست یا بلق سیاه وسفید است . وزن گاو بالغ 1250کیلوگرم است ، وزن گوساله هنگام تولد 48 کیلوگرم ، افزایش وزن روزانه به طور متوسط 1.5 کیلوگرم در روز است . گوشت این نژاد از کیفیت بسیار عالی برخوردار  است  و به همین علت قیمت آن از سایر گوشتها گرانتر است . بازدهی لاشه این نژاد 65 تا 70 درصد می باشد .

نژادهای سنتزی یا آمیخته :

نزادهایی هستند که از تلاقی دو یا چند نژاد با همدیگر به وجود می آیند . چون هر نژاد دارای یک سری ویژگی های منحصر به فرد می باشد و به وسیله آمیخته گری خصوصیات چند نژاد را در یک نژاد جمع می نماییم . در این نژادهای  سنتزی نزاد براهمن به عنوان یک پایه پدری استفاده می گردد . اکثر این نژادها از کشور امریکا می باشند .

برانگوس:

منشاء آن کشور آمریکا می باشد و از تلاقی براهمن و آنگوس می باشد که سه هشتم خصوصیات نژاد براهمن و پنج هشتم خصوصیات نزاد آنگوس را دارا است . رنگ بدن سیاه یکدست می باشد و قابلیت عادت پذیری بالایی به شرایط آب و هوایی را دارد .

بیف مستر :

منشاء آن آمریکا می باشد در اثر تلاقی سه نژاد شورت هورن یک چهارم ، هرفورد یک چهارم  ، و برهمن دو چهارم می باشند اکثراً قرمز یکدست است .

شاربرای :

منشاء آن آمریکا می باشد و از تلاقی دو نژاد شاروله سیزده شانزدهم و برهمن سه شانزدهم  بوده و رنگ آن سفید است .

برآرفورد :

از تلاقی براهمن و هرفورد بدست آمده است .

در ایران به علت ارتباط خویشاوندی گاوها توده های بومی در مناطق مختلف کشور وجود دارند که نمی توان به آنها نژاد گفت .

توده گاوهای جنگلی مثل گاوهای مازندرانی که شبیه برهمن و دارای کوهان نسبتاً بزرگ بوده و تولید شیر آنها 2 تا 3 کیلوگرم در روز است و جثه نسبتاض کوچکی دارند .

توده گاوهای کوهستانی : مثل سرابی که مخصوص نواحی سردسیر بوده و از نظر تولی شیر  مقام اول را دارد .

توده گاوهای مرکزی : مثل گلپایگانی که جثه کوچک داشته و مقاوم به بیماری می باشد و از نظر تولید شیر با درصد چربی بالا 6% معروف است .

توده گاوهای دشتی : مثل سیستانی از نظر جثه بر گاوهای ایرانی برتر بوده  و دومنظوره گوشتی و کار می باشد  .

تذکر : از گاو سرابی به عنوان جرسی ایران نام می برند به علت مشابه بودن از لحاظ فنوتیپ ، جثه و شرایط آب و هوایی محل پرورش و خصوصیات کمی و کیفی شیر مثل درصد چربی شیر .

اثرات لاکتوباسیلوس‌اسیدوفیلوس

 اثرات لاکتوباسیلوس‌اسیدوفیلوس ، لاکتوباسیلوس‌کازئی، بیفیدوباکتریوم و استرپتوکوکوس‌فاسیوم بر عملکرد جوجه‌های گوشتی

چکیده

به منظور مطالعه تأثیر سطوح مختلف پروبیوتیک بر روی پارامترهای رشد و افزایش وزن بدن جوجه‌های گوشتی، آزمایشی در قالب فاکتوریل ـ اسپلت پلات بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 576 قطعه جوجه یک روزه از نژاد کاب، پایه‌ریزی و اجرا گردید.بدین‌منظور چهار جیره غذایی متفاوت با سطوح مختلف پروبیوتیک (شاهد، 6/0، 8/0 و 1 کیلوگرم پروبیوتیک در یک تن خوراک برای دوره آغازین و شاهد، 3/0، 4/0 و 5/0 کیلوگرم پروبیوتیک در یک تن خوراک برای دوره پایانی) در سه تکرار و با استفاده از (1994) NRC برای جوجه‌های گوشتی تنظیم و مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری در مورد میانگین مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی به صورت هفتگی انجام گردید. تأثیر سطوح مختلف پروبیوتیک بر روی خوراک مصرفی در کل دوره (05/0P<) میانگین افزایش وزن در مرحله دوم پرورش (01/0P<) و در کل دوره (05/0P<) و نیز در مورد وزن نهایی (01/0P<) نسبت به گروه شاهد و در کل دوره (05/0P<) و نیز در مورد وزن نهایی (01/0P<) نسبت به گروه شاهد از اختلاف معنی‌داری برخوردار بود. جوجه‌های گوشتی نر در مقایسه با جوجه‌های گوشتی ماده راندمان بهتری را در صفات خوراک مصرفی در مرحله دوم پرورش   (05/0P<) و کل دوره  (05/0P<)، افزایش وزن در مرحله دوم(01/0P<)، کل دوره (05/0P<)، ضریب تبدیل غذایی در مرحله دوم پرورش (01/0P<)، کل دوره (05/0P<) و وزن نهایی (01/0P<) نشان دادند. تأثیر متقابل جنس با سطوح مختلف پروبیوتیک بر روی خوراک مصرفی و افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در بین هفته‌های مختلف پرورشی و کل دوره و نیز وزن نهایی اختلاف معنی‌داری را از لحاظ آماری نشان ندادند.

کلمات کلیدی: پروبیوتیک ـ جوجه‌ گوشتی

مقدمه

جمعیت میکروبی دستگاه گوارش، اکوسیستمی است که با میزبان خود و روندهای متابولیسمی بدن او، تأثیرات متقابل پیچیده و نزدیک دارد. همچنین این جمعیت پیچیده میکروبی دستگاه گوارش، نقش مهمی را در فرآیند گوارش طبیعی که بهبود هضم و ضریب تبدیل غذا و افزایش شیر ایفا می‌کند (6). پروبیوتیکها میکروارگانیسم‌های زنده، به صورت مکملهای غذایی میکروبی با منشاء بیولوژیک می‌باشند؛ که از طریق بهبود تعادل میکروبی دستگاه گوارش و تسریع تکثیر میکروارگانیسم‌های مفید، تأثیرات سودمندی بر روی عملکرد میزبان دارند. اسیدهای آلی تولیدی توسط پروبیوتیکها، به صورت غیریونیزه از غشاء سایر باکتریها عبور کرده و در داخل سلول باکتریهای مذکور یونیزه شده و تولید یونهای هیدروژن و بی‌کربنات می‌نماید و با افزایش اسیدیته و کاهش pH، سلول باکتری را مجبور می‌کند تا برای توازن طبیعی اسیدیته خود، انرژی مصرف نماید و از طرف دیگر یون RCOO^- نیز موجب توقف یا کاهش سنتز DNA و پروتئین شده و در مجموع رشد باکتری را کاهش می‌دهد (2). همچنین پروبیوتیکها سبب افزایش سلولهای پیاله‌ای یا ساغری و گلیکوپروتئین ترشحی در روده می‌گردند (7).

مواد و روشها

در این آزمایش 576 قطعه جوجه یکروزه از نژاد کاب (288 قطعه نر و 288 قطعه ماده) مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به بررسی دو عامل (سطوح مختلف پروبیوتیک و جنس) و نیز بررسی اثر زمان در تحقیق مذکور جهت تجزیه داده‌ها از یک آزمایش فاکتوریل ـ اسپلت‌پلات ترکیب (فاکتورهای  جنس و جیره به صورت فاکتوریل و فاکتور زمان به عنوان فاکتور فرعی) بر پایه طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار استفاده گردید. فاکتورها شامل 4 سطح پروبیوتیک (شاهد، 6/0،   8/0 و 1 کیلوگرم پروبیوتیک در یک تن خوراک) برای دوره آغازین و 4 سطح پروبیوتیک (شاهد، 3/0، 4/0 و 5/0 کیلوگرم پروبیوتیک در یک تن خوراک) برای دوره پایانی و نیز فاکتور جنس (نر و ماده) می‌باشند. برای این تحقیق 24 قفس و به ازای هر قفس 24 قطعه جوجه در نظر گرفته شد. شاخصهای مورد مطالعه از جمله میزان مصرف خوراک، میزان افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در هفته‌های مختلف از سن 1 تا 42 روزگی و وزن نهایی در پایان دوره مورد ارزیابی قرار گرفتند. جیره‌ها از لحاظ انرژی و پروتئین با یکدیگر یکسان بودند و تنها اختلاف موجود در جیره در میزان پروبیوتیک افزوده شده بود. برای تجزیه داده‌ها از نرم‌افزار MSTAT-C استفاده گردید و بعد از تجزیه واریانس، میانگین‌ها بر اساس آزمون چند‌دامنه‌ای دانکن در سطح احتمال 5 درصد مقایسه گردیدند.

نتایج و بحث

نتایج حاصل از این تحقیق در جداول شماره 1، 2، 3 و 4 قید شده است. با بررسی جدول شماره 1، چنین نتیجه می‌شود که سطوح مختلف پروبیوتیک بر روی خوراک مصرفی در طی دوره آغازین و رشد تأثیر معنی‌داری نداشته است اما سطوح مختلف پروبیوتیک در کل دوره از لحاظ آماری دارای اختلاف معنی‌داری داشت (05/0P<). در مورد میزان مصرف خوراک در کل دوره سطح 8/0 و 1 کیلوگرم نسبت به سطح 6/0 از اختلاف معنی‌داری برخوردار بود (05/0P<). با توجه به اینکه پروبیوتیکها با ایجاد تأثیرات مثبت بر روی تحرکات روده و با افزایش ظرفیت تولید آنزیمهای هضمی و تعدیل روند متابولیسمی در دستگاه گوارش میزبان، موجب بهبود هضم و جذب و افزایش قابلیت دسترسی به مواد مغذی می‌گردند (1). سطوح مختلف پروبیوتیک تأثیر معنی‌داری را بر روی افزایش وزن در طی مرحله دوم پرورش و در کل دوره داشته است (به ترتیب 01/0P< و 05/0P<).  به گونه‌ای که در کل دوره تأثیر سطوح 8/0 و 1 کیلوگرم نسبت به سطوح 6/0کیلوگرم و شاهد از اختلاف معنی‌داری برخوردار بود (05/0P<). همچنین سطوح مختلف پروبیوتیک بر روی وزن نهایی تأثیر معنی‌داری داشته است (01/0P<). به طوری که وزن نهایی جوجه‌های تغذیه شده با 8/0 و 1 کیلوگرم نسبت به سطوح 6/0 کیلوگرم و شاهد بیشتر می‌باشد. از دلایل افزایش وزن جوجه‌های گوشتی در اثر استفاده از پروبیوتیکها غلبه جمعیت باکتریهای تجزیه‌کننده قندها (ساکارولیتیک‌ها) به باکتریهای تجزیه‌کننده پروتئین‌ها (پروتئولتیک‌ها) می‌باشد؛ به گونه‌ای که در این میان تجزیه پروتئین کاهش و هضم پروتئین و ابقا ازت افزایش یافته (5) و به طبع آن ذخیره نیتروژن در بدن و میزان افزایش وزن بیشتر می‌گردد و از طرفی دیگر پروبیوتیکها با انجام فعالیتهای متابولیکی (3) و تخمیر اجزاء خوراک (8) موجب تسهیل هضم و جذب مواد غذایی شده و نیز باعث افزایش کارآیی استفاده از جیره غذایی می‌گردند به طوری که نتایج حاصل از تحقیقات نشان داده است که پروبیوتیکها موجب بهبود استفاده از انرژی جیره می‌گردند (5). سطوح مختلف پروبیوتیک بر روی ضریب تبدیل غذایی در هیچ یک از مقاطع مورد بررسی تأثیر معنی‌داری نداشته است. این دستاوردها با نتایج حاصل از نتایج سایر محققان مطابقت می‌نماید (4). تأثیر متقابل جنس با سطوح مختلف پروبیوتیک بر روی خوراک مصرفی و افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در بین هفته‌های مختلف پرورشی و کل دوره و نیز وزن نهایی اختلاف معنی‌داری را از لحاظ آماری نشان ندادند.در کل چنین استنباط می‌شود که با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق و با در نظر داشتن به خاستگاه پروبیوتیکها به عنوان میکروارگانیسم‌های طبیعی و مفید دستگاه گوارش، افزودن پروبیوتیک مذکور در سطح 800 گرم به ازای یک تن خوراک مصرفی، امری مفید و مؤثر به نظر می‌رسد؛ زیرا سطوح 800 و 1000 گرم تفاوتی از نظر شاخص‌های عملکردی ندارند.

جدول 1) مقایسه میانگین سطوح مختلف پروبیوتیک از نظر صفات مورد مطالعه

تیمار                              صفت و روز	شاهد	6/0 کیلوگرم	8/0 کیلوگرم	1 کیلوگرم
مصرف خوراک 21-1	a53/725	a 95/714	a 64/742	a 70/733
مصرف خوراک 42-22	a 2576	a 66/2560	a 66/2656	a 68/2668
مصرف خوراک در کل دوره	ab  5/3300	b  33/3274	a 3399	a 3402
افزایش وزن 21-1	a 16/528	a 55/535	a 35/558	a 78/556
افزایش وزن 42-22	b 75/1384	ab 86/1418	a 73/1450	a 96/1459
افزایش وزن در کل دوره	b 66/1912	b 16/1954	a 9/2008	a 58/2016
ضریب تبدیل غذایی 21-1	a 37/1	a 33/1	a 33/1	a 31/1
ضریب تبدیل غذایی 42-22	a 86/1	a 8/1	a 83/1	a 82/1
ضریب تبدیل غذایی در کل دوره	a 72/1	a 67/1	a 69/1	a 68/1
وزن نهایی	b 1974	b 1980	a 2043	a 2053

حروف غیرمشترک در هر ردیف نشانگر اختلاف معنی‌دار در سطح احتمال 5 درصد می‌باشد.

جدول 2) مقایسه میانگین اثر فاکتور جنس

تیمار                                 صفت و روز	نر	ماده
مصرف خوراک 21-1	a 22/732	a 2/726
مصرف خوراک 42-22	a  17/2652	b 83/2578
مصرف خوراک در کل دوره	a 58/3383	b 33/3350
افزایش وزن 21-1	a 89/553	a 53/535
افزایش وزن 42-22	a 95/1473	b 20/1383
افزایش وزن در کل دوره	a 74/2027	b 41/1918
ضریب تبدیل غذایی 21-1	a 32/1	a 35/1
ضریب تبدیل غذایی 42-22	a 79/1	a 86/1
ضریب تبدیل غذایی در کل دوره	a 66/1	a 72/1
وزن نهایی	a 2050	b 1960

 حروف غیرمشترک در هر ردیف نشانگر اختلاف معنی‌دار در سطح احتمال 5 درصد می‌باشد.

جدول 3) مقایسه میانگین اثر زمان در طی دوره آغازین

زمان         زمان	هفته اول	هفته دوم	هفته سوم
مصرف خوراک	c 12/111	b 20/236	a 88/381
افزایش وزن	c 74/55	b 17/148	a 79/340

 حروف غیرمشترک در هر ردیف نشانگر اختلاف معنی‌دار در سطح احتمال 5 درصد می‌باشد.

جدول 4) مقایسه میانگین اثر زمان در طی دوره پایانی

زمان        زمان	هفته اول	هفته دوم	هفته سوم
مصرف خوراک	c 17/728	b 20/810	a 12/1077
افزایش وزن	c 57/427	b 09/456	a 90/544

حروف غیرمشترک در هر ردیف نشانگر اختلاف معنی‌دار در سطح احتمال 5 درصد می‌باشد.

منابع

1. Endens, F. 2003. An alternative for antibiotic use in poultry: probiotics. Rev. Bras. Cienc. Avic. Vol: 5: 44-51

2. Hinto, M. and I. R. Nursey. 1996. Organic acid for control of Salmonella. Worl. Poult. Sci. Vol: 33:63-67.

3. Jadamus, A., W. Vahjen and O. Simon. 2001. Growth behavior of a spore forming probiotic strain in the gastrointestinal tract of broiler chicken and piglets. Arch. Tierern. Vol: 54: 1-17.

4. Lee, B. D., A. W. Zhang, D. J. You, K. W. Lee and K.  H. Ahn. 2004. Effects of Saccharomyces Cerevisiae  supplementation  on growth performance and meat quality in broiler chickens. Worl. Poult. Congress. Page: 92-98.

5.Moohan, B., R. Kadirvel, A. Natarajan and M. Bhaskaran. 1996. Effect of probiotic supplementation growth , nitrogen utilization and serum cholesterol in broilers. Brit. Poult. Sci. vol: 37: 395-401.

6. Netherwood, T., H. J. Gilbert, D. S. Parker and A. G. O’Donnell. 1999. Probiotics shows to change bacterial community structure in the avian gastrointestinal tract. Appl. Environ. Microbiol. Vol: 65: 5134-5138.

7. Smirnov, A., R. Perez, E. Amit- Romach, D. Sklan and Z. Uni. 2005. Mucin dynamics and microbial populations in chicken small intestine are changed by dietary probiotic and antibiotic growth promoter supplementation. J. Nutr. Vol: 135: 187-192.

8. Vanbelle, M., E. Teller and M. Focant. 1990. Probiotics in animal nutrition. Arch. Tierer. Vol: 40: 543-567.

Effect of Lactobasillus acidophilus، Lactobacillus casei، Bifidobacterium and Streptococcus faecium on broiler performance

Abstract

In order to study the different levels of probiotics we have made an examination on 576, 1-old days from in the cobb breed on parameters of growing and weight gain broilers in the factorial statistical in completely randomized design (CRD). For this purpose four different levels probitic in three replication, weight gain and feed conversion was recorded weekly conducted, The effect of different levels of probiotics on feed consumption in whole period (P<0.05), percentage of weight gaining in second level (P<0.01), whole period (P<0.05), Final weight (P< 0.01) and breast percentage (P<0.05) was significant. Male broilers in comparison with female broilers showed a better efficiency in feed consumption in second level (P<0.05) and whole period (P<0.05), weight gain in second level (P<0.01) and whole period (P<0.05), feed conversion in second level (P<0.01) and whole period (P<0.05), final weight (P<0.01).

 The interaction of sex with different levels of probiotic on feed consumption, weight gain and feed conversion between different weeks of period and whole period, final weight and percentage of different parts of carcass didn’t show the significant difference from the statistic point of view.